In de 36 appartementen wonen zo’n 40 bewoners: vrouwen, mannen, alleenwonenden en (echt)paren. De leeftijd ligt tussen de 58 en 96 jaar.
De bewoners hebben ieder hun eigen leven, maar voelen zich verbonden met hun groepsgenoten. Ze leven samen als hele goede buren. Dat betekent elkaar kennen, steunen, aandacht hebben voor en luisteren naar elkaar.
De bewoners zijn niet elkaars mantelzorgers. Als de zelfredzaamheid tekort schiet, schakelen bewoners zelf professionele hulp in.
Gemeenschappelijk wonen biedt veel en verkleint de kans op eenzaamheid. Tegelijkertijd vraagt het ook wat, zoals verdraagzaamheid en flexibiliteit. Bovendien betekent het ook samen een soort bedrijf draaiende houden.
Bij dat alles hoort ook nog afscheid nemen van bewoners die overlijden of verhuizen, om vervolgens weer nieuwe bewoners te verwelkomen. En met de komst van iedere nieuwe bewoner verandert de groep en zoeken de bewoners weer een nieuw evenwicht. Gemeenschappelijk wonen is een dynamisch geheel.
